ἄλλᾳ ξυνοικεῖ πόσις συνεύνῳ.

δέσποιν᾿, ἀφεῖνται παῖδες οἵδε σοι φυγῆς, καὶ δῶρα νύμφη βασιλὶς ἀσμένη χεροῖν ἐδέξατ᾿· εἰρήνη δὲ τἀκεῖθεν τέκνοις. ἔα· 1005τί συγχυθεῖσ᾿ ἕστηκας ἡνίκ᾿ εὐτυχεῖς; [τί σὴν ἔστρεψας ἔμπαλιν παρηίδα κοὐκ ἀσμένη τόνδ᾿ ἐξ ἐμοῦ δέχῃ λόγον;]

αἰαῖ.

τάδ᾿ οὐ ξυνῳδὰ τοῖσιν ἐξηγγελμένοις.

αἰαῖ μάλ᾿ αὖθις.

μῶν τιν᾿ ἀγγέλλων τύχην 1010οὐκ οἶδα, δόξης δ᾿ ἐσφάλην εὐαγγέλου;

ἤγγειλας οἷ᾿ ἤγγειλας· οὐ σὲ μέμφομαι.

τί δαὶ κατηφὲς ὄμμα καὶ δακρυρροεῖς;